Wsparcie

Projektowanie elementu zbieżnego wykonanego z przekroju klasy 4

Analiza globalnej stateczności nieregularnych elementów konstrukcyjnych (na przykład zbieżne słupy, belki) może być przeprowadzona metodą ogólną określoną w EN 1993-1-1 (6.3.4). Metoda ta oparta jest na obliczeniu mnożnika obciążenia obliczeniowego, przy którym przekrój osiąga nośność charakterystyczną i mnożnika obciążenia, przy którym obciążenie obliczeniowe osiąga wartość obciążenia krytycznego.

Wpływ podpory ograniczającej obrót pasa ściskanego na stateczność słupa-belki

Podpora ograniczająca obrót pasa ściskanego słupa (albo ramy) może znacząco podnieść wielkość mnożnika obciążenia, przy którym obciążenie obliczeniowe osiąga wartość obciążenia krytycznego. Wyższy mnożnik zazwyczaj prowadzi do wyższej nośności przy sprawdzaniu globalnej stateczności. Oprogramowanie ConSteel dostarcza prostą w użyciu metodę elementów skończonych, do obliczenia mnożnika obciążenia elementów konstrukcyjnych z systemem podpór przegubowych, albo systemem podpór bardziej złożonych

Analiza globalnej stateczności przy użyciu metody ogólnej

Analiza stateczności – jako jeden z najważniejszych punktów metody – powinna zawierać postać wyboczenia zwichrzeniowego (zwichrzenia). Jednakże, przyjmuje się, że zachowanie konstrukcji może zostać opisane przez ujednoliconą smukłość. W metodzie tej używane są krzywe wyboczeniowe, które zostały określone dla sprawdzeń przy giętych i zwichrzeniowych postaciach wyboczenia.

Analiza globalnej stateczności przy użyciu ogólnej metody wstępnych imperfekcji

Globalna analiza stateczności elementów stalowych lub ram może być przeprowadzona przez sprawdzenie wytrzymałości przekrojów. W metodzie wewnętrzne siły powinny być obliczone teorią drugiego rzędu, a geometria modelu powinna zawierać wstępne imperfekcje globalne (wstępna imperfekcja przechyłowa) i lokalne (wstępna imperfekcja łukowa).